عملیات ساختن عادت‌های بهتر
در این عملیات با مفهومی به‌نام انرژی فعالساز مواجهیم:
در علم شیمی انرژی فعالساز کمترین مقدار انرژی لازم برای انجام گرفتن یک واکنش شیمیایی است. تصور کنید می‌خواهید کبریتی را روشن کنید. تا زمانیکه کبریت را روی سطح سنباده مانند کنار جعبه نکشید اتفاقی نمی‌افتد؛ اما به محض اینکه با وارد کردن یک انرژی کوچک کبریت را روی سطح می‌کشید کبریت روشن می‌شود. کافیست که شما در ابتدا انرژی کوچکی وارد کنید تا کبریت خودش بقیه راه را طی کند.
این انرژی فعالساز در اطراف ما هم وجود دارد. حال این انرژی چگونه درساختن عادت‌های بهتر به ما کمک می‌کند؟
مانند فعالیت‌های شیمیایی تمام عادت‌های ما هم به انرژی فعالساز نیاز دارند.
فرقی نمی‌کند که شما می‌خواهید چه عادتی بسازید قطعا مقداری انرژی برای شروعش نیاز دارید. در شیمی، هرچه انجام گرفتن یک واکنش سخت تر باشد انرژی فعالساز بیشتری هم نیاز دارد. عادت‌ها نیز چنین هستند. هرچه ساختن یک رفتار سخت تر باشد به انرژی بیشتری برای شروع ان نیاز است.
اما یک مشکل رایج در این مسیر وجود دارد: به‌طور خلاصه شما بیشتر از اینکه برای رسیدن به هدفتان تلاش کنید؛ خودتان را در جایگاهی تصور می‌کنید که به آن رسیده‌اید و با ان خیال پردازی می‌کنید.
مشکل اینجاست که اهداف بزرگ به انرژی فعالساز زیادی نیاز دارند. در آغاز شما ممکن است این انرژی را داشته باشید؛ چراکه برای هدف جدیدتان هیجان زده هستید اما خیلی زود(معمولا پس از چند هفته)این انگیزه محو می‌شود.
درس اول: اهداف کوچک انرژی کمتری نیاز دارند و همین موضوع آن‌ها را دست یافتنی می‌کند. و هرچه انرژی مورد نیاز بیشتر باشد استوار ماندن در مسیر نیزسخت تر می‌شود.
برای عادتتان یک کاتالیزگر پیدا کنید:
کاتالیزگر ماده‌ای است که فعالیت شیمیایی را سرعت می‌بخشد و به بیانی دیگر انرژی فعالساز را کاهش میدهد در حالیکه هنگام واکنش خودش مصرف نمی‌شود.
در زمینه‌ی ساخت عادات قدرتمند ترین کاتالیزگر محیط اطراف است. محیط اطراف ما بر روی رفتارهای ما اثر گذار است.
برای مثال: فرض کنید تصمیم دارید هرروز بعد از کار 15 دقیقه بنویسید. درمحیطی پر سر و صدا با یک هم اتاقی با تن صدای بلند و با پس زمینه‌ی صدای تلوزیون انرژی زیادی برای استوار ماندن لازم دارید. اما در جایی آرام مانند کتابخانه محیط اطراف مانند یک کاتالیزگر عمل می‌کند وشما راحت تر به هدفتان می‌رسید.
درس دوم:یک محیط درست مانند یک کاتالیزگر برای عادات شماست و مقدار انرژی فعالساز لازم برای شروع یک عادت را کاهش میدهد.
جایگاه میانی در رفتارهای انسان:
واکنش‌های شیمیایی معمولا یک قدم میانی دارند که قبل از رسیدن به هدف پایانی اتفاق می‌افتند. در عادات ما هم این موضوع وجود دارد: فرض کنید قصد دارید بطور مداوم ورزش کنید. این کار قدم‌های میانی دارد از جمله: پرداخت هزینه باشگاه، اماده کردن وسایل در صبح، رانندگی به سمت باشگاه بعد از کار، ورزش کردن در معرض مردم و تمام
هرکدام از این قدم‌ها انرژی فعالساز لازم دارند بعضاً ممکن است برای شما راحت باشند و بعضاً سخت. مثلا رانندگی بعد از کار بدلیل سنگین شدن ترافیک؛ و ورزش کردن در مقابل غریبه‌ها ممکن است بنظرتان سخت بیاید. راهکارهایی برای کمتر کردن انرژی قدم‌های میانی به شما کمک می‌کند که در این راه استوار بمانید مثلا می‌توانید صبح‌ها به باشگاه بروید تا مشکل ترافیک حل شود. یا در خانه ورزش کنید تا هم ترافیک حذف شود و هم سختی تمرین جلوی غریبه‌ها
درس سوم: عادتهایتان را از نزدیک بررسی کنید و ببینید آیا می‌توانید قدم‌های میانی که انرژی فعالساز زیادی می‌طلبند را حذف کنید یا خیر؟!
